inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 71.674):

Stervende zwanen en Ijsselmeren.

Vrijheid

Of we vrij zijn

Ik liet alles achter

Dook er opnieuw in

Wederom

Vanaf,
Vooral,
Nogmaals,
Het einde is nooit zonder begin

Hoe ik weer vast zit

De melkschuur zonder zuivel
Alleen droog brood
Dat niet droog is door,
Zonnebloemolie,
Liefelijk, gemengd,
En hoe ik dat niet koester maar vereer,
Brood, de schoot van leven,
Kan, durf, en wil ik het weg geven?

Van brood pap maken
Met de paplepel gieten
Voor later smaak maken
Of is het een einde?

Waar begint mijn vrijheid,

Waar leg ik de lijn,
Waar strek ik me uit?

In de verte, in mijn leegte,
Mijn oppervlakte vergroten,
Of de diepte in duiken?

Oceaanwater voor een goudvis
Kraanwater voor haaien,
Vijvers voor kamelen,
Watervallen voor zebrapaarden.

Soms weet ik ook niet hoe ik er op kom.
Dan is het eindeloze geduld, en de klok weer om.
Of het dan, mooi mag zijn in de toekomst.

Groene, blauwe, paarse borden, boordevol, vitamine c en hoezee.

Varen op gelijkheid,
Wie ziet,
Wie weet,
Wie ontkent,
Wie vreet,
Wie gaat,
Wie laat,
Wie komt,
wie maakt?

En koppigheid,
Mag ik het achterlaten,
Net als de zucht die ik vermijd,
Inademen, om het ademen,
Uit, om het even,

Emotie, de schakel van ons wezen,
Hoe we het negeren,
Soms, komt het onwillekeurig naar boven, of ik dan mag leren luisteren? Eindelijk.

Schrijver: Anoniem
17 juli 2020


Geplaatst in de categorie: bedankt

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 122

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)