inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 71.802):

Oneindige eindigheid

Lente
Zomer
Verval

Ik val
In een oneindig bodemloze put
En ik blijf maar vallen

Dat valt heus niet mee
Het vallen
Het verval

De bladeren blijven maar vallen
Deze herfst

Tot humus
Tot winter

Daarna
Punt
Uit

Eindigheid

In een oneindige stilte
Het eeuwigdurende niets

Totdat de rups
In en uit de cocon
Als vlinder
Een nieuwe lente vliegt


Zie ook: https://www.youtube.com/c...annel/UCd5OZRhw4pDCLYwNaEKoVTQ

Schrijver: Gabriëla Mommers, 30 juli 2020


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 121

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)