Waar het zaad gedijt?

De vlier staat mij nader toe
in onnadenkendheid, zijn
aimabele bloemschaal ruist
door ons heen in ieder zuchtje
wind beslaat z’n eigen taal,
de wortels uit het verleden
onverbiddelijk torsen
we zijn beknotte zerk.

de wilg vlecht z’n loten
met lemen wortels in het gras,
de uilen vliegen uit de
kaalste jaren van ons weg,
angst wordt stilte, wordt
houterig zonder enig overleg ,
waar de stam, zich vertakt

tot jonge biezen overgaat
tot pijn in elke nerf, de
wellust overgaat tot overdaad.
seizoenen schuiven aan de tafel
van hun vruchtbaarheid soms
in schijn, de hemel is slechts
een herschikking van feiten
die mee wiegen in ons kruin

zodat wij vrienden in één lot ?
zijn we van een uitstervend ras?
zijn het alleen de bomen die blijven
ademen uit het zelfde gras geboren?
uitgespannen door een aardse
boog zijn pijlen richt op elk hart
waarin het zaad het meest gedijt?

... Illustratie: Bron: Earthskin ...

Waar het zaad gedijt?

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 36