Netgedichten

netgedicht (nr. 71.961):

Het klokgelui

jij hebt mij
de tijd doen vergeten
laten weten wat
er echt belangrijk is

uren in cijfers
zelfs dagen en
maanden hangen
hun bagage aan wijzers

een klok die gaat
nooit even stilstaat
voor pauze of rust
zelfs de kus is gehaast

maar jij bent
zelf de balans
waar alles om draait
die glanst van belang

zonder verleden
de toekomst ongewis
onvoltooid en heden
is nu te lezen op je gezicht

heb geweten
wat liefde doet zonder
zicht op tijd zo raakten
wij ook ons klokgelui kwijt