Netgedichten

netgedicht (nr. 72.055):

Transparante harten

net als haar lach
niet te traceren was
schaduwden haar
handen twee kanten
in constant bezig zijn

zij spraken het scala
van ontmoeten en
uitgebreid bedanken
in de openheid van
transparante harten

toch dirigeerden zij
gaven richting aan
in de common sense
van emoties om met
elkaar het pad te gaan

haar warmte en lach
reikten aan de horizon
waar hun schermpjes de
kleuren van nirwana steeds
duidelijker deden oplichten