in de avond
overmand door wat zich aanbiedt
en gevangen in de valse schijn
lukt het mij tot nu nog steeds niet
om eenvoudigweg mezelf te zijn
en de onrust houdt zich nimmer stil
bezield door een verbeten zucht
alsof ik mezelf niet kennen wil
en voor mijn eigen schaduw vlucht
maar in de avond valt het zachte duister
als het leven om me heen verstart
en waar ik dan alleen nog maar naar luister
is het kloppen van mijn eigen hart
Zie ook: http://www.yadasampati.nl
Schrijver: Yadasampati, 27 augustus 2020
Geplaatst in de categorie: emoties