inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.298):

Zonder enige voorwaarde?

De aarde, een deinend woud van twijfel,
rijgt zich aaneen in een collectieve zwijgen,
waarin de natuurlijke werkelijk verkleurt,
een veranderende synthese als leven bewijs

dat het weefsel slechts is
een handvol zwervende gedachten
waarin we ons verbeurt verklaren,

trots in eigen belang in elk beklag,
onder de grondbeginselen te schuilen

waarin ik die met jou in overeenstemming
ruilen mag, in het verwaaide denken dat we

er morgen misschien niet meer zijn, trekt
een vaag gevoel van pijn in de ziel van het
loslaten aan de horizon van idealen maar
zolang die er nog zijn die te koesteren


vermeerdert de zilverberk zijn overdaad
in het zaad van ieders denken, altijd
kiemen zal in winden die nog niet kennen,
in de vruchtbare huidplooien van de grond
waarin een betere waarheid in ontstond

wat leidt tot een universeel gedrag waarin
iedereen zichzelf wel in herkent omarmt
zonder enige voorwaarde of verschil in ras,
een wens, die ik elke dag in ieders ogen las.

... Illustratie: Bron: Enychange ...

Schrijver: Pama, 24 september 2020


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 56

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)