inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over lichaam

netgedicht (nr. 375):

Bloed

1.

Dit kutleven heeft haar weer zover;
ze moet broeden op een poëem
om boven haar leed uit te stijgen.

Er werden grappen gemaakt
toen ze vertelde over het geweld
en de bruuske grensoverschrijding.

2.

Zoals dat niet om te lachen was,
zo was dit niet om te delen,
maar hij deed het wel.

En ze glommen om haar naaktheid
waar die bedekking nodig had.
Het zwarte laken werd haar van het lijf gerukt.

3.

Ze weten het niet, want ze voelen het niet.
De bron waaruit dit opwelt is een wond.
Ze bloedt en men lacht. Zwachtel haar.

Maak haar zacht. Dwing haar niet.
Lach niet, stelp. Houd de stroom nauw.
Tot ze in de monding de zee ontmoet.

4.

Forgive them, father, for they know not what they do.
De liefde doet u groeien, maar kruisigt u ook.
Als geboren worden pijn doet, dan komt ze nu ter wereld.
Zonder littekens geen eindstreep.

Schrijver: Jan van Loosdrecht, 16 oktober 2020


Geplaatst in de categorie: lichaam

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 332

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)