Netgedichten

netgedicht (nr. 72.586):

De regen voorbij

De wind heeft de regen
meegenomen naar de stad,
maar uit de immer voortjagende
wolken vallen

de seconden,
rood als herfstbladeren
van een Amerikaanse eik,

dit schiereiland
in de tijd in.

Volgend jaar
zullen ze er weer zijn
als rode russula’s
tussen andere bladeren.

Een kikker springt weg
voor mijn voeten,
op zoek naar water –
het is hem hier te droog.

Ik voor mij
drink de stilte
van het bos in

en wandel die eeuwigheid
naar verderop
de tijd in.