Hoogmoed komt voor de val

daar heeft hij gewoond dat is zijn huis
de houten deur met de gouden deurknop
en de gekrulde handgreep
het marmeren hart
noch rede noch geweten
hard gevoelloos steen het


plateau boven de open haard
met de gevulde vaas en foto
herinnering aan wat is geweest op het aardse
feest vol met toeters en bellen


ver weg van de schat op aarde
waar de wereld niet bekoort het gezang
van engelen wordt gehoord


deelde zij mede wie door hem naar ziel
en lichaam leden
vluchtend als een ree
in de nabijheid
van de zee schommelend op de golven
onder bloedkoraal bedolven
door het woord opnieuw weer opgericht

Biografie van deze schrijver

Bloedkoraal Bedolven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 76