Netgedichten

netgedicht (nr. 73.009):

Wiegde warme lucht

zij wiegde
warme lucht
liet snelle
moleculen tot
het kookpunt
komen in hun
complexe dromen

gaf voeding
aan wat zij
al zo lang
ontbeerden
in het leren van
hun onverzadigbaar
verterende geest

ook zij was
ooit hoog begaafd
geweest in een
wereld waar
nooit een vraag
op een gedegen
niveau werd gesteld

waar stilte
eenzaamheid creëert
samen werken
door kortsluiting
en structurele storing
als onmogelijk
werd geïnitieerd

zij heeft hen
opgezocht een
warme hand op
beschadigde zielen
gelegd ze een oneindig
als perspectief gegeven
in een toekomstig leven