over dichters
in deze volte van vernietiging spreek ik niet hun namen uit.
dichters begraaf ik in mijn koude dagelijks.
hun zwijgen ettert, zweert letters uit mijn mond
en de namen kleven de leegte van de namen
aan de tegels van de leegte die de leegte betegelen
zodat er middenin een leegte kan ontstaan genaamd
verlangen
waarin de woorden witte tranen bloeden,
en de nare tranen in het git vergaan.
ik word leegte dan want zelfs hun leegte spreekt mij tegen:
de klinkers slepen zich uit stomme klanken,
doorstrepen met lange halen het verdriet.
de medeklinkers schuren hun wangen open
aan het stortbeton waarop zij ter onderscheid
neerstorten bij het naakte talen van de mens.
zwart licht zomert kortstondig
in de reeds halfvergane hoofden.
vredig verwaait de laurier
zijn blaadjes daarrond.
en zie wat ik zei maar nooit wou:
zij druipen sissend op de dorre lezerstongen in de verstorven luchten
het worden druppels langs de gemaskerde kin van een tandeloze fee
hun boeken verbranden in de stormen van nijd
hun neuzen bloeden van al het ontkennen
een ijzige boog spant zich op wolken van vuur
en voor wie
... voor 'finis mundi' (zie website voor dat onderdeel van mijn werk) ...
Zie ook: http://dirkvekemans.be
Schrijver: Dirk Vekemans, 4 februari 2021
yahoo.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: actualiteit
dichters
78
Geef je reactie op deze inzending:
Wat een ellende moet jij omhelzen!
Ga jij voor ONmenselijk door?
Leef jij van dinosaurussentaal?
Laat jij je niet gewoon door je
mega-fantasieën meeslepen?
Om die verschrikkelijke leegte van je
te exposeren?
Kom op de aarde, man.
- als een tekst niet voor zichzelf spreekt is het een slechte tekst
- verheldering van de auteur is een voorname functie van het schrijven ja. als de tekst de auteur verheldert, werkt het. als het werkt, is het goed.
op al dit moois...
Wel zo erkentelijk voor deze site.
En verhelderend voor jezelf, Dirk.