Netgedichten

netgedicht (nr. 73.438):

De drempel

zachtjes is
alles uitgegaan
ook het licht

keek op de
klok waar hij stil
was blijven staan

stilte voelde
angstaanjagend
in donker zwart

zou ik de eerst
ontwakende zijn met
eenzaamheid pijn

op geheugen en
tast ben ik naar
buiten gegaan

zelfs de wind had
in vlagen stapjes
terug gedaan

zonder beweging
of ander teken van
leven heb ik daar gezeten

niet moederziel
alleen want zij kende
al dit fenomeen

ik was de drempel
overgegaan de wereld
bleef gewoon bestaan