Doorprikken
Ik ben een tutor.
Wat u binnen mijn cirkel presteert,
test ik graag op echtheid.
Via een opspelend gen,
een hint uit het verleden.
Wakker sta ik afgesteld.
Stelt u zich aan -
mijn naald ligt klaar.
Loopt u te snoeven -
u gáát onderuit!
Wat hebben mensen toch met Schijn?
Leven is jezelf doorzien.
De ander fair belichten.
't Frist enorm op om een inzicht
realistisch in te richten!
Tot het te persoonlijk wordt...
Mensen zich ontplichten,
met grijnzende gezichten
elk verbaal ontwrichten,
verschrikkelijke taal uitslaan...
Zulk gedrag, ook nog
als een steekspel dichten,
zal ik tutoraal weerstaan:
met een traan ontmaskeren!
Geplaatst in de categorie: toneel
Dat sommigen mijn directheid niet zo waarderen wijt ik aan hun poëzie-instelling: overgevoeligheid, populariteit en oubolligheid.
Poëzie biedt de mogelijkheid om tot de kern te komen. Daarvoor dien je af te zien van goedkope overwegingen zoals
lollig, taalarmoedig en onveranderlijk zijn. Afijn, lees de site maar. Mijn bijdrage is dat met gereduceerde pijn aan te tonen. Hoe moet je anders voorspelbare, platgetreden
teksten tegemoet komen? Met fluwelen handschoenen creëer je geen talenten.
Wel met kernachtige feiten.
Wat spijtig toch dat zo weinigen die strenge doch rechtvaardige leraar in jou naar waarde weten te schatten. Soms doen ze me denken aan die van Ton Hettema (aan jou te bepalen voor wie dat een compliment is!...).
Is ook niet altijd makkelijk om het dwingend-sarcastische karakter van je kritieken te onderscheiden van de serieuze toon van je relevante commentaren. Soms lijken ze de originele toon van je lyriek in al zijn spottende vindingrijkheid naar de kroon te steken.
Voor beginnende dichteressen die net hun opwachting hebben gemaakt in dit theater zijn fluwelen handschoenen een aardige, doch terecht niet noodzakelijk blijvende geste. En zeker niet als chanson de geste... Altijd ridderlijk blijven - always a gentleman. Edoch, ook dat mes snijdt, zoals je weet, aan twee kanten!...
begrip omdat je net begonnen bent.
Maar voor stugge zondaars in Poëzieland moet je hard zijn.
Dat bevordert de kwaliteit!
Ontleen daar óók plezier aan...