Netgedichten

netgedicht (nr. 73.750):

Ze kwamen niet

Maanden lang was ik bang
om naar bed te gaan, bang
voor de nachtmerries van het leger

van alle kanten op mij af zoemende
bijen met hun grote bolle ogen
die voor mijn gezicht bleven hangen

Ik schreeuwde het uit: mama, papa
en werd daar wakker van, maar
ze kwamen niet, ik was alleen

Op school maakte ik fouten
ik kreeg liever geen beurt
Altijd was ik de beste geweest

maar nu ging ik aarzelen en weer
was mijn antwoord verkeerd
De meester riep mij naar voren

en dan wist ik de uitkomst wel
en hij dat dit geen raadsel was
maar bijziend geworden ogen