Netgedichten

netgedicht (nr. 73.761):

havenlicht

waar de havenlichten wenken
vaart stevig onze levensboot
met aan boord het veilig anker
van niet te wissen herinnering

onder azuurblauwe hemelen
soms ook stormen trotserend
stuur jij de oogst van jou liefde
altijd weer in een veilige haven

daarop koersend koesteren wij
de momenten die wij genoten
naast ook zorgen die er waren
om voor en met elkaar gedeeld

waar alles is gezegd en gedaan
stralen telkens onze gezichten
als wij elkaar stil weer begroeten
in de nooit vergeten ontmoeting