Paskwil
Je bent mijn steen des aanstoots
waaraan ik me vaak stoor.
Met je adem rins en je ogen doods
ben je onveranderlijk goor.
Je bent een naar productiedier
dat ik graag slachten zou.
Voorlopig ben ik slechts een gier
die cirkelt boven jou.
Wanneer ik naderbij kom
en in je gele ogen kijk
dan lijk je pas ontzaglijk dom,
je bent een walmend, levend lijk.
... Soms ben je witheet en dan moet je iets doen. Dat lijkt me beter dan alles blauwblauw laten of groen lachen. ...
Schrijver: koen Goovaerts10 mei 2021
Geplaatst in de categorie: woede