inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over woede

netgedicht (nr. 194):

Paskwil

Je bent mijn steen des aanstoots
waaraan ik me vaak stoor.
Met je adem rins en je ogen doods
ben je onveranderlijk goor.

Je bent een naar productiedier
dat ik graag slachten zou.
Voorlopig ben ik slechts een gier
die cirkelt boven jou.

Wanneer ik naderbij kom
en in je gele ogen kijk
dan lijk je pas ontzaglijk dom,
je bent een walmend, levend lijk.

... Soms ben je witheet en dan moet je iets doen. Dat lijkt me beter dan alles blauwblauw laten of groen lachen. ...

Schrijver: koen Goovaerts
10 mei 2021


Geplaatst in de categorie: woede

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 289

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Emiel Warswater
Datum:
10 mei 2021
Paskwil en enige verwijzing in de toelichting. Ik probeer het te vatten. Inderdaad als het het withete nadert is het beter iets te doen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)