inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over rampen

netgedicht (nr. 176):

Middaghitte

Lopend voel je:
het gras is moe,
onbarmhartig bestraald.

Fietsend
schroeit de wind je gezicht dicht,
kun je alleen nog 'amechtig' zeggen.

Autorijdend
ontmoet je geen kip.
Iedereen zit breed aan het bier!

Werkend weet je:
onkruid dient altijd bestreden.
Superbezweet zijg je terneer...

Middaghitte baart een monster:
een wild opzwepende wind
die woedend de bomen in brand zet...!

Daar brult al een megafoon:

'Waag het niet aan het bier te zitten!
Wie laveloos gaat liggen pitten,
vindt zijn huis terug als skelet.
Onbeneveld kunnen wij elkaar
uit deze vuurzee redden.'

Later loop je
hondsmoe door het dorp.
Overal aangeslagen gezichten.

Schrijver: K.Bladzij
11 juni 2021


Geplaatst in de categorie: rampen

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 68

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)