195 resultaten.
VURIGE OPSTAND
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
280 De dolle keizer Nero geeft opdracht
eigen stad Rome in brand te steken.
Mensen krioelen wanhopig, breken
hun huizen af, bestrijden de vuurmacht.
Rijken, bedelaars vluchten in eendracht
naar de stadsmuur, waarbuiten omstreken
heil beloven; gevecht doet hoop verbleken.
Plots voelen duizenden slaven wonderkracht.
Een lijfeigene grijpt naar…
een bed van schelpen
netgedicht
4.2 met 6 stemmen
338 wie zaten hier aan deze
diep gezonken tafel?
vulden zij zonder eind
tijd of vaste vorm
gedachten met water
en hun dromen met saudade?
voelden zij de
vervoering van het leven?
zagen zij het vuur
aan de nachtelijke hemel?
wisten zij van tirannieke goden
elementen die altijd gaande zijn?
dat oneindigheid slechts water was…
Zwarte vogel
netgedicht
2.4 met 7 stemmen
231 Ik stond erbij, ik heb de stoet
zien gaan
we keken, bogen en applaudisseerden
voor 't langgerekte lint van limousines
die dag werd de A2 een
Herebaan
een indrukwekkend lange
marche funèbre
Nog maanden later vond men
in de vlakte
in de ruïne van de zwarte vogel
wat relikwieën in het veld des doods
als laatste teken, doch geen…
Survivalkit
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
187 Wat neem je mee op reis
of inderhaast bij overstroming
bij aardbeving, explosie of
bij fel uitslaande brand
bij onverwacht bezoek
van ongenode gasten
Je geld en smartphone in een tasje als survivalkit?
Heel goed, maar geld is slechts een substituut voor goed
dat dag en nacht z'n werk doet hangend aan de deur en voor
het raam en aan…
Number nine
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
188 De disneydroom van hollywood
van silverscreen en hall of fame
van emmy oscar glitter glamour
making money yankee doodle
donald trump dagobert duck
Bij angstdroom van de zeppelins
bij ontij brandend in de nacht
en ondergang van de titanic
paniek verderf en ongeluk
wordt number nine, het n-woord, doodgezwegen
het t-woord van de torens…
Mammons zetel
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
161 Het summum van amerikaanse dromen
In mighty mountains tweelingkathedralen
De mammon - zetel der heilige gralen
Waar uncle sam nooit iets kon overkomen
Geen steen die david naar
de reus zou gooien
Nooit had bush jr. in z'n bangste dromen
Gevaar van flying eagles aan zien komen
De zeppelins, nog brandend
in hun kooien
Geen mens weet…
Huilend huis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
164 Heb je ooit
een huilend huis gezien
vraagt ze
een betraand gezicht
lege onbewoonde kamers
schimmel op het plafond
dat piept en kraakt
door regen en wind
een huilend huis
ja, ik woon daar
in die arme woning
zonder geld, vrijwel naakt
ik leef daar ondersteboven
antwoord hij, zijn tranen droog
simpel in zijn verschijning.…
Hybris
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
184 Verbazingwekkend
hoe diep die sonde
moet zijn gedaald
of zou zij
in al hun hybris
uiteengespat
zijn afgedwaald
of onwrikbaar
vastgeklonken
in het eeuwoud
roestig wrak
waar de duivel
hen kwam halen
om hen te straffen
voor hun dwaling
en hun onpeilbaar
goddeloze waanzin
en hun overmoed?…
levenslicht en littekens
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
177 in de capsule van
een onderzeeër
heeft tijd zijn
eigen gewicht
tijd rekent af met voorrecht
of onrecht hier heersen slechts
de wetten van de ijzeren krijger
in tikkende tijd
wie dacht bij vertrek aan de
kortademige loodzware dief
ongenood en noodzakelijk
die druk opvoerende gast?
dacht iemand aan het
sterven van de tijd van…
weerwolf 1953
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
179 ik ben naar de rotonde
en weer terug
ik leg altijd een briefje neer
als ik wegga
ik ben bramen plukken
ik ben aardappels lezen
ik leg altijd een briefje neer
dan weten ze waar ik ben…
in alle tinten zwart
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
174 elk wezen verandert in
de duisternis van de nacht
eenzaamheid is het donkerst
in alle tinten zwart
de aarde ruw wakker geschud
in een zee van brokken steen
de onzichtbare aanwezigen
de schreeuwen van pijn
verwarde raven cirkelen
tussen hemel en aarde
de vergeefsheid van alles
staat vast
nergens thuis in een
onherkenbare stad…
De aarde schudt
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
220 Een vermoeide god dooft het licht
in het zwart blaffen honden
Poseidon aardschudder van het eerste uur
jaagt ons naar de ijskoude nacht
Nu de ene steen tot de laatste
van de andere valt
gloeit onze huid van angst
de mensen van de dag verdwijnen
Waar komen we vandaan?
Is er wel een vroeger geweest?
Büyük deprem
We dansen op het…
Anatolia
netgedicht
4.5 met 6 stemmen
210 Hephaístos, god van vuur met wilde baard
Die edelsmeedkunst aan explosies paart
Wat voert gij in uw schild der Tartarus
Onder de Hellespont en
Bosporus
Van Istanbul tot Anatolia
Is uw domein één groot Tectonia
U kent geen grenzen in Tectonia
Uw smidse schudt heel Anatolia
Maakt korte metten met het land van Koerden
Waar mensen '…
GROOTSTE WATERSNOOD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
153 In de namiddag
komen vele mensen bijeen
om aangenaam te huiveren
bij brullende golven
hemelhoog spattend schuim
die op de Zeeuwse kust
beuken en spoelen
's avonds davert
het woeste wind- en zeeorkest
rondom geborgen leven
in schijnbaar veilige huizen
is een nietig voorspel
van komend nachtgebeuren
omkneld door grimmig duister
rollen…
Als het vuur gedoofd is
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
190 De zon en maan zijn er niet meer
En alle sterren zijn verdwenen
Ik hoor de laatste mensen wenen
Er daalt opeens een vogel neer
Ik hoor gefladder, zie hem niet
Ik steek mijn linkerarm naar voren
Er wordt een requiem geboren
Hij vindt mijn vinger, zingt zijn lied
Een hersenschim met olielamp
Waardoor we worden meegenomen
Sommeert…
In de eerste cirkel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
172 Gelukbrengsters
Bewonderderaar, samen
Met de schepper van Regina,
mortem orat:
“Forget my fate”
De man
Zag van de ronden
De eerste, hij
Moest naar Hodikam
Goede laarzen
Brengen geluk
--------
Beatrice, bewonderd
Door de dichter
Die op 't midden
Van zijn levenspad
Gekomen was
Deez'poëet wandelde,
Met de schepper van
Aeneas…
Pakistan , en het andere einde van de wereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
225 Toen het uur van het onheil
aangebroken was
konden de mensen
niet vermoeden
dat ze elkaar
niet meer terug zouden zien
Het is de hoop die als een bloem
in een graftombe bloeit
in het trieste uitzicht
koud en eenzaam
in de dagen van ontbering
Een sprankje hoop, de schreeuw
om hulp voor hun nood
dat het verdriet
enigszins…
Het Duister
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
280 Ik had een droom, maar niet geheel een droom.
De zon was uitgedoofd en de stervende sterren
Zwierven in d' eeuwige ruimte, van stralen beroofd,
En zonder doel; en de donkere ijzige aarde
Hing blind en zwart in de maanverlaten lucht;
De morgen kwam en ging - en bracht geen dag,
En de mensen, uit angst om verlaten te worden,
Vergaten hun passies…
HOE KLEIN IS DE MENS NU
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
251 Het water komt
gulzig, uitgehongerd
huizen, land, levende wezens
alles verorberend
ineengeslagen vechtende handen
wanhopig barricades opwerpend
hoe klein is de mens nu
het verhaal van een oude
geschiedenis schrijft verwoed
een volgend hoofdstuk
opnieuw laat de natuur zich
de les niet lezen…
Middaghitte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
196 Lopend voel je:
het gras is moe,
onbarmhartig bestraald.
Fietsend
schroeit de wind je gezicht dicht,
kun je alleen nog 'amechtig' zeggen.
Autorijdend
ontmoet je geen kip.
Iedereen zit breed aan het bier!
Werkend weet je:
onkruid dient altijd bestreden.
Superbezweet zijg je terneer...
Middaghitte baart een monster:
een wild opzwepende…