Netgedichten

netgedicht (nr. 74.433):

landrot met zeebenen

landrot met zeebenen

zoutkristallen sporen langs hoekige lijnen
roekelozen kraaien van onnozelheid
siervissers vangen vooral bot
worteltrekken met slechtziende konijnen

is het poëtisch om een gedicht te designen?
wegbereiders zijn het recept kwijt
met de zeebenen van een landrot
uitzichtloos op golven deinen

een beetje zonnig zinnen schijnen
klankrijmen in dubieuze tweestrijd
men ziet geen metaforen bij de zot
ik zie vreugdevuur op alle pleinen

we dalen af in vergeten mijnen
roestvrij stalen zenuw leidt
er is geen gebod en geld is God
laat mij maar roepen in woestijnen

korte rokken en klare wijnen
een muze die mijn pen verleidt
onzinnen kennen geen plot
obesitas bij magere Heinen