Koud
Stuurloos in de lome hitte,
de zomer voelt als een warme jas,
maar leeg, leeg,
gedachten vlinderen,
het beeld van ons zitje
in onze mooie tuin
rimpelt onherkenbaar
op de windloze vlag.
Leven was ooit
zonder kompas mooi,
zonnewarmte ook in de winter,
bloemen juichten
vogels zongen
in jouw spoor.
Jij ging heen,
onsterfelijk gedacht.
deuren gingen dicht,
een hele wereld werd afgestoten,
ruw van de mijne.
Een vreselijke ziekte
sneed tergend langzaam
de hechte koorden door,
Warmte,
was wat ons altijd verbond,
zonder jou
heb ik het koud.
Geplaatst in de categorie: valentijn