HET NIEUWE ABNORMAAL
bergen worden woestijnen
opa's worden jonge goden
geld stroomt uit de kraan
meisjes kijken je aan
niemand hoeft te slapen
dus haalt meer uit z'n bestaan
zonder naar de kloten te gaan
gebraden duiven vliegen
druipend van het vet over de daken
belanden in mondjes
op de juiste temperatuur
geluk wordt gewoon bijgedrukt
indien nodig
en anders kun je het lenen
van willekeurige baby's
die nooit naar school hoeven
want ze weten alles al
generaals delen de lakens uit
in bejaardenhuizen, files
lossen op in stranden
met vrienden die je perfect begrijpen
door de kleur van je aura
we stammen af van de bonobo's
dus stel je de taferelen voor
in kerken en kantoren
wanneer ieder alles goed maakt
met een geruststellend vrijpartijtje
en het mooiste is:
overal is gratis wifi!
ik kan simpelweg niet wachten
op het nieuwe abnormaal!
... Een gedicht over de coronotijd van 2020, met een lichtelijk ironische ondertoon. ...
Zie ook: http://twoballoons.123website.nl/
Schrijver: Simon K., 12 juli 2021
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: corona
het
110
Geef je reactie op deze inzending:
Je hebt gelijk waar het die onderschatting betreft.
En idd, in een gedicht kun je veel kwijt als je er een briljantje van wilt maken - als een meesterlijke miniaturist!
Tot later,
Ami
Dank u voor uw reactie en complimenten. Ja, niet iedere diamant is een pareltje (huh?) maar soms zit er een goldnugget tussen.
Nou, ik heb nu dus covid, ondanks alle maatregelen en vaccinaties van mijn kant, het is een soort zware verkoudheid, met vooral koorts, en het is al weer aan de beterende hand.
Ik maak straks een bundel van mijn beste gedichten, en dan zal ik een tevreden man zijn.
Dichten is veel moeilijker dan veel mensen denken, het is een soort fijnschilderen met een heel fijn kwastje.
Ik wil altijd in mijn gedicht het volgende op een perfecte manier combineren: de (filosofische, emotionele) inhoud, ritme, en perfecte woordkeus van woorden.
Dank u nogmaals voor uw woorden en we spreken elkaar nog.
Groet, Simon.
Heb nu je gevoelige gedichten gelezen. Hoewel quasi luchtig van opzet toch met een duidelijk hoorbaar schreeuwende ondertoon. Knap om je zo bloot te geven. Tegelijkertijd vol (zelf-)relativering, van wat ons nu overkomt, die verstikkende pandemische deken waaronder wij, twintigste-eeuwers en millennials dag na dag voortschuifelen...
Christiene heeft een mooie bijdrage geleverd!
En inderdaad, de afloop is fataal
En manifest in menig hospitaal
Wat dat betreft is 't zeker abnormaal
Maar wat de rest betreft van uw poëmen
Daarvan heb ik geen kennis mogen nemen
Ge zijt hier als noviet recent verschenen
Deswegen raad ik u uw oor te lenen
Aan 't voorgeslacht toen alles nog gewoon
Gezeid werd op beheerste dichtertoon
Niet dat ik een adept ben - da's hilarisch -
Van't oud normaal, maar dan puur exemplarisch!
Door vlijt baart oefening tenslotte kunst
Aldus verleent de Muze u die gunst (!)
Gevierendeeld, en dan gerestaureerd
Vermenigvuldigd en gekwadrateerd
Het smaakt naar soep, voorafje, toetjes na
De inhoud van je pièce
de résistance?
Tien miljard Jetsons -
maar met nada kansen
Succes verder met je
(...) overpeinzingen!