Netgedichten

netgedicht (nr. 74.681):

De taal van mijn hart

Ongekend ritme
gegoten in klank en kleur
De taal van mijn hart.

Dat ze telkens weer dicht in een onverwacht
en plotseling van waar haar verzen ritselen als bladeren
rijmen laten zich meestromen in een zee van fris tot stroperig zoet
terwijl wervelwind aan woorden elke vorm van haar slecht humeur wegstreept.

Daarbij luister ik naar haar, hoor verscheidene
verschillende, ettelijke bewegingen in tempo, maat en ritme
tegelijk is ze een pracht in breekbaarheid en kwetsbaarheid om te voelen
of zien maar ook de andere zintuigen worden niet vergeten door haar uitzonderlijk leven.

Bovendien verrast ze met allerlei echte emoties
en ware gevoelens die een voor een worden geuit op hetzelfde
moment stelt haar klein stemmetje gerust en laat me wandelen op een pad
geplaveid met menig geluk van waar de bestemming nog niet is geschreven of gesproken.

Hoe dan ook is ze kostbaar, waardevol en zacht
weefsel waarbij zorgvuldig wordt omgegaan met enigerlei stukje
Een onafgewerkte puzzel daar ze een of ander zorg verlicht, last minimaliseert
O Hart, mijn natuurlijke rijkdom; je bent het mooiste geschenk om te geven en ontvangen.