Netgedichten

netgedicht (nr. 75.392):

Ontmoetingen

We ontmoeten in herkenning,
van wat gekend wil worden.
Noem het stille verlangens.
Geluk, dat onnoembaar is.

We ontmoeten elkaar opnieuw,
omdat we niet bewust waren,
van wat onze verlangens zijn.

We komen elkaar weer tegen,
alsof we vreemdelingen zijn,
die ondanks verschillen,
toch ontmoeten willen.

Daarna treffen we toevallig.
Noem het vriendschap nu.
Noem het een bedoeling.
Noem het een kans.

Noem het waakvlammen,
die vuur ontsteken willen.
Vuur dat liefde heet.

Het spel dat liefde spelen wil,
is spelen met tegenstellingen.
Een spel van angst en moed.
Moed, dat vurig leven doet.