Netgedichten

netgedicht (nr. 75.602):

ontmoet de mensen

er leven mensen in mensen
mensen uit een herinnering bewaard
mensen die hier wonen en nog daar
onbestemde mensen achtergehouden
en de mensen die we achterlaten
mensen van alle delen van de dag in één mens
mensen van vele talen die spreken met één mond
kleine mensen in grote mensen
en soms daarin de grootste mensen

er leven mensen tussen mensen
mensen als het spiegelbeeld van hun waarheid
mensen die hun evenbeeld evenaren
mensen als leemten sterker dan een muur
er zijn mensen die bunkers van mensen verbreiden
en mensen die grenzen dwars door mensen snijden;
woorden die mensen baren en groeien
en woorden die de taal verschroeien

ik wil niets,
behalve de geschiedenis vangen, Kind,
en het diverse lied van je eerste lach