ALIS VOLAT PROPRIIS

dat wat rest, ligt in mij opgeslagen
geborgen in mijn dunne handen
verankerd in mijn hart
bij vlagen vloeibaar maar steeds warm
het zandkasteel, de parelmoeren schelpen
het zachte van je wang

zo ver als ik maar kijken kan, wil ik
je volgen, tot ik enkel nog een stipje zie
samen met het witte van de wolken
verdwijn je aan de horizon
jouw aardse reis volbracht
ja, zeg ik, ik zie het nu
zij vliegt op eigen vleugels

rouw verlies gemis uitvaart

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 141