de zachte weemoed van vaarwel
bijvoorbeeld de uren
die nog flaneren in de kamers
van het vertrouwde huis
waar ik mij de woorden
en de passen herinner
toen wij op elke geheiligde
zondagmiddag dansten
op Blakeys " blues march"
de zomeravond aan het strand
waar in aarzelend licht
de verlegen zinnen
van het te vroege afscheid
verdwijnen in een ruimende zee
en de nacht te snel verzadigd raakt
de wandeling langs sluimerende straten
waar nevel het nachtcafe verbergt
geluiden dempt en wij
de swingende pas reproduceren
van Mulligan's "walking shoes"
en dan weer de kamer
waar handen en lippen
de weke plooi strelen
tot de ochtend in scherven valt
bij het hongerig krijsen van een reiger
en weet je nog, denken wij,
maar wij zwijgen
en hijgend gaan wij
een vermoeide tijd achterna
20 januari 2022
planet.nlGeplaatst in de categorie: liefde
de
115
Geef je reactie op deze inzending: