Netgedichten

netgedicht (nr. 76.499):

En de lente werd een wurgslang

Ik zie de wolken
smaken weer naar softijs

En hoor de sprieten
schieten bommen bladgroen

Als een gulden vos
lig ik in het voorjaar

Zaden en pollen
maken stroop van het land

De liefjes wurgen
elkaar waanzinnig geil

Uit dat gevrij floept
een ei of druipt stampij

Langs de lippen en
de snuivende snoetjes

Die dan verzadigd
zweven, bevend storten

Op custard cakejes,
limoncello toetjes