inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.145):

Dame Blanche

Haar geest was ver van hier en half verdoofd
Maar uit haar halfbewuste onbewuste
Steeg op een aantal zinsneden uit Mei...

'Blauw dreef de zee, het water van de zon
Vloot pas en frisser uit de gouden bron,
Op wollige golven die zich lieten wassen

Maar in zijn rand verbrak de zee in reven
Telkens en telkens weer, er boven dreven
Als gouden bijen wolken in het blauw'

...Dan maakt zich los haar sluimerende geest
Van 't Wedekind, de droomgestalte Mei
Die 't geesteskind van Gorter
was geweest

Een zweem waant zich op zomen aan de randen
Desert canyonland pinacolade
Zomerdromend steile hoge wanden
Wazig wijd en zijd een sluierwade

Slaat zwijmelend de zilvermeeuwen gade
Sipt van haar jus d'orange met marmelade
Rien ne va plus pour dame blanche chocolade

... Gecombineerd met een citaat uit Gorters Mei (tussen aanhalingstekens) als ongebruikelijke, niettemin spontane vrije dichterlijke associatie (met permissie van Bladzij) ...

Schrijver: Max
Inzender: Max de Lussanet, 26 mei 2022


Geplaatst in de categorie: emoties

1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 83

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)