Netgedichten

netgedicht (nr. 77.337):

Vriend

natuurlijk voedt
jouw plezier
mij met jouw
buitengewone gaven

schenk jij mij
introverte
beelden uit het
diepst van je hart

waarvan de
nageboorte nog
ondeugend achter
kleine handjes lacht

samen kunnen
wij tegen de ruige
vertes schurken waar
wind de overmacht heeft

wij in de luwte
god aanbidden
in het delen met ontzag
van zijn stukjes kracht

nog trekken wij
door het nieuwe
polderland waar knoest en
dood hout historie schrijven

ooit zal ons verblijven in
gods voetstappen leiden tot
het nieuwe aardeboek waarin
de mens ook goed zal doen