inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.625):

Judith

Op mijn gefingeerde reizen heb ik haar bij nacht ontmoet,
Zij was bijbels ontuchtig maar steeds als Turks gebak gezoet.
Haar ogen waren als meren, haar stem was laag en hees,
haar lip begon te trillen toen ik haar in alle talen prees.

Ik haakte naar haar benen, ik hapte naar haar mond,
de lucht werd danig heet, er vielen kevers uit de lucht.
Een omhelzing van lendenen op de warme, malse bosgrond,
we hoorden zwaluwen zingen op hun verlate zomervlucht.

Tussen schemering en dauw ben ik een onbestorven weduwnaar
of ben ik toch een weerwolf, de wereld heeft er 't raden naar.

Schrijver: koen Goovaerts
27 juli 2022


Geplaatst in de categorie: erotiek

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 326

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)