inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over ziekte

netgedicht (nr. 927):

Veldtocht

Mijn taal vertraagt in de versnelde tijd
Die mij ten den deel valt nu dat ik ga sterven
In zomerhitte zijn mijn aderen nerven
De zon speelt klokje van gehoorzaamheid

Ik ben nog jong, poëet en filosoof
Mijn pen voelt zich verwaarloosd en verlaten
Ik zoek naar troost, ontdek, krijg in de gaten
Dat mijn interesse uitgaat naar geloof

De dingen die ik meed als atheist
De zaken die volkomen langs mij gingen
Mirakels waar ik niet voor openstond

Ben rugzak- berm - en bedevaartoerist
Die hoopt op een onthaal door hemelingen
Verwanten met wie ik mij ooit verbond

Schrijver: Anneke Haasnoot, 19 augustus 2022


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 347

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
J.Bakx
Datum:
21 augustus 2022
Naschrift: ik vind je keuze voor de titel ‘veldtocht’ een mooie, passende keuze.
Naam:
J.Bakx
Datum:
20 augustus 2022
Anneke, ik sluit me aan bij jou en Max. Tijd en ruimte zijn eindeloos in die sferen!
Naam:
Anneke Haasnoot
Datum:
20 augustus 2022
Smiling. Zou er daar wel genoeg tijd en ruimte voor zijn Max de L. ?
Naam:
Max de Lussanet
Datum:
20 augustus 2022
Zonder meer een pareltje Anneke! Ik hoop met jou diezelfde engelen te mogen ontmoeten...
Naam:
Jeroen Splinterman
Datum:
19 augustus 2022
Wat een mooi gedicht. Om telkens opnieuw te lezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)