Netgedichten

netgedicht (nr. 77.992):

Nippend uit de kelk

Ik daag jou uit, langzaam
om jou heen dans ik dwars
door de laserstralen heen
mijn ogen laten je niet los

Ik dring ver genoeg in jou door
om niet meteen met je mee te gaan
We spreken af voor morgen
en daarna over een week

Thuis wachten mijn ouders
met hun dromen over mij
In de stad wacht een carrière
en in mijn lichaam wacht alles

op de volgende stap
Het is evenwichtskunst
om mezelf te zijn
en te weten wat ik wil