het verbeuren van hoop

wij liggen op een
steil aflopende helling
de omsingelde
dorpen branden de
strenge vorst geselt mijn
wonden staat ze niet toe
om te genezen
verder het bos in
geen tijd om uit te rusten
bijna nog erger
dan weggerukte gezichten
opengereten borstkasten
de straaltjes bloed achter het oor
van hen die op hun gezicht
in elkaar zijn gezakt
op de weg ligt een gewond
paard door granaten uit elkaar
gescheurd de ogen uit lege
holten naar buiten gerold
deze nacht is niets
niets vergeleken met de
volgende nacht

een storm kwam en ging
haalde het verstand uit elkaar
heeft het verbeuren van hoop
je vernietigd?

... Uit het dagboek van Harald Henry (1919-1941), Duitse filosofiestudent, gesneuveld tijdens de Duitse invasie van de Sovjet-unie.
De laatste strofe is deels ontleend aan Averno, gedichten van Louise Glück. ...

Schrijver: J.Bakx
24 oktober 2022

joseline.bakxxs4all.nl

oorlog

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 98