Netgedichten

netgedicht (nr. 78.549):

Gedroomde Supervrouw

Ik stel me voor hoe ik hier zit
gezien vanaf de brug, met de donkere kamer
achter mij, waaruit heel even de hand
van een schim zou kunnen opdoemen

om mij, uit het zicht, een duw te geven
zodat ik te pletter val, zoals dictators
dat met tegenstanders laten doen
Ik droom er wel eens van

dat ik hen en hun opvolgers uitschakel
om de repressie weg te nemen, ik
als een onbekende supervrouw
van medemenselijkheid

Het zou grootschalig moeten gebeuren
alles in één klap, eindelijk een almacht
waar niemand onderuit kan
Ja, als dat, ja als, als