Netgedichten

netgedicht (nr. 78.621):

Eropuit met de boot

Zeilen in een boot
omringd door de open zee
dorstig naar water

Hoe zachtjes glijdt de eenmaster over water
waar ik aan bakboord en stuurboord begeleid word
door voorbijtrekkende vissen, dolfijnen en walvisfamilies
drijven op de golven, gladgestreken in een oorverdovende stilte.

Het gewapper van de zeilen trekt mijn aandacht
Zij zorgt voor levendigheid, speelt het voortdurende spel
van vraag en aanbod met de natuurlijke geluiden van een wind
Laat me leiden met vooruit stuwende beweging, teken vloeiende lijnen.

Varen op de zee als een samenhangend geheel van
kleurige puzzelstukjes, klein naar groot variërende klanken
Plagend strelen haar tere vingers over de ondergelegen huidlagen
van het donker getinte hout dat in alle rust blijft schuiven over het helder.

Kijk! Aan de horizon verschijnen stippen die dichterbij
komen: het zijn een groot aantal vogels langs de rechtlijnige
kustlijn, ik haal opgelucht adem want heb mijn bestemming bereikt
Het was heerlijk om even erop uit te zijn, ver weg van de alledaagse drukte.