inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 78.785):

GROOT POTENTIEEL

Het leven is kort, hoewel ik dit voor mijn kinderen verzwijg.
Het leven is kort en ik heb het mijne verkort
op duizend heerlijke, onverstandige manieren,
duizend verrukkelijk onverstandige manieren
die ik voor mijn kinderen verzwijg. De wereld is minstens
voor 50 procent verschrikkelijk en dat is een conservatieve schatting,
alhoewel ik dit voor mijn kinderen verzwijg.

Voor elke vogel wordt er een steen naar een vogel gegooid.
Voor elk geliefd kind, een kind dat misbruijkt wordt, in een zak gestopt,
in een donker water gezonken. Het leven is kort en de wereld
is minstens voor de helft verschrikkelijk, en voor elke vriendelijke
vreemdeling, is er één die iets kwaads met je wil,
hoewel ik dit voor mijn kinderen verzwijg. Ik probeer
hen de wereld te verkopen. Elke ervaren makelaar,
die je door een waarlijke bouwval leidt, kwebbelt er overheen:
over groot potentieel: er zou zoveel van gemaakt kunnen worden, van deze woning, met wat extra werk.

Je zou deze woning prachtig kunnen maken.

... Dit gedicht gaat over een (niet al te perfecte) ouder, die de harde waarheid van het leven en de wereld waarin wij leven nog niet wil vertellen tegen haar kinderen, ook al weet hijzelf wel beter.
Er is zoveel slechtheid in de wereld, maar daartegenover staat ook zoveel goedheid. Maar in theorie kán het een prachtige wereld zijn. Ja, toch?
En toch sluit het behoorlijk sombere gedicht nog enigszins hoopvol af; jullie kunnen er iets moois van maken, als nieuwe generatie. ...


Zie ook: http://twoballoons.123website.nl/

Schrijver: Simon K., 29 december 2022


Geplaatst in de categorie: kinderen

4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 94

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Maximus
Datum:
30 december 2022
Het is waar, beste Simon, de waarheid, de weg en het leven (wie sprak deze behartigenswaardige trits toverwoorden ook alweer...was daar niet een kindeke geboren op aard...?), zijn maar weinigen gegeven zonder zich als boef, bruut of boeteling ter bedevaart te begeven...
het is waar dat het schone, het ware en het goede - zoals onze grote vriend Plato bij monde van zijn grote idool en leermeester had gezegd (ook al had de dikke mopsneuzige, halfmanke Socrates, de Atheense bloem der natie tot in haar vezels laten knakken met al zijn vragenaanstellerij - volgens zijn kwalijke bloedzuigers dan), kortom...
het is waar dat het woelen der wereld voor talloos veel miljoenen onlevenslustige ondermaanse aardbodemlingen in onzichtbare visioenen ter helle vaart in het immens grote zwartegatgelijke duister van een uitgedoofde planeet...
ik kan niet anders zeggen, mijn beste, het is waar...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)