inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 79.195):

Baarlijk

Baarlijk!
Baarlijke Wijsheid!
Bazige bassen barsten de krakende graten van broze baarzen.
Lakeien laven zich lachend,
de bezige koning’s laarzen lakend,
aan bossen levende have,
van ‘t barre land.
Zwaar zand.
Brandend zand!

Vurige vlammen, zengende zwaarden, briesende paarden,
zingende meermin, wichtige woorden, zware waarden.
Heksen wagen hun wagens op de wegen, wiegend.
Willende wieven, tussen wielen liggend, liegend.
De verwarde waard weegt bij de vale herberg hun waarden.
De bebaarde bard waagt op de kale berg zijn woorden.
Weer werd het weer woester. Waarden werden waziger: van Woerden, naar Wierden, naar Werden:
oostwaarts laverend in pek en veren,
varend op pikzwarte inkt.
Het harde hart stinkt. Mijn pen verdrinkt.
Peilloze diepte, nacht, golven.
Man van Mars, wolven.
Tweeling in de trojka, naar het abattoir.
De zwaar bebaarde bard ligt brandend opgebaard,
de wonderbaarlijke lijkbaar op de baren, blijkbaar baarlijk laakbaar, starend.

Barse barbaren braden bewaarde bejaarden in hun harde haarden,
druk gebarend, ook starend, naar de barende arend,
in het kraaiende koekoeksnest van de zwalkende Barend,
met zijn bastaards aan boord een bar end varend:
Van Carthago naar de bewaarde bar aan de harde haven,
waar het laven het leven weer zin zal geven.
Maar man, min of meer meanderend met de stroom,
vaart op het vuur, in de brandende toren.
Faro, Colossus, Liberty, Lorelei, meermin.
Dwaallicht: verdicht.
Dichter dacht te verlichten: verkeerd. Bebaarde bard vat vlam, verteert, brandend op de duistere golven.
Vuur, water, diep, donker, dood.
Maar plotse plotwending:
Ahoi,
zie ginds komt de stomende boot.

Vlammen op zee, vlammen in het zand.
De Zon is het enige baken: laat ons nu het stenigen staken,
de bron van het leven niet laken.
De rechte weg ernaartoe, een gigantische bocht,
maar laat ons ermee ondergaan.
En weer opstaan.
Op ons tollende bolletje in eindloze baan.

De bebaarde bard beweegt nog eenmaal zijn behaarde hart:
Gedichte gedachten, die niets dan gedrochten brachten.
De meermin zingt.
Rome zinkt, brandend in de golven:
een nieuw rijk zal volgen.

Lijkbare magie van wonderbaarlijk donkere woorden wordt toonbaar romantische nonsens.
Nietzig gebazel, baarlijk.
Potentieel niet ongevaarlijk.
Laat openen in plaats van dichten!
Marsman, meermin, heks, bard, barbaar;
Sybille, profeet, filosoof, blinde ziener;
Vergilius, Jem Casey, Billy the Poet;
Schrijver, schriftgeleerde, paus, Paulus, priester;
visser, koning, keizer, admiraal:
Popla willen ze allemaal.

Schrijver: Romana Schrijver
14 februari 2023


Geplaatst in de categorie: kunst

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 54

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)