Netgedichten

netgedicht (nr. 79.706):

WERK

de spin
schakelt zich in : het zuigt
op het darmpje tot het putwater
met dode vliegjes en larven de mond vult,
het lijf volstroomt.

bij het eten
de enkels, bij de koffie de knieën,
bij valavond het borstzakje,
tot het met krakende wervels
en barstende lippen lucht staat te happen.

alleen de klok verspringt.

conversaties pletten zich met grotere aandrang tot moes
in een hoek van het plafond en er wordt minder
en minder gezeten, ingepakt links
en opgeruimd rechts.
een monnik in een asgrauwe pij
komt dan plichtsgetrouw langs om met wasbleke
vingers in het werklijf te roeren : het is
tijd voor de bus. ik

is het lam in de gloed van een ander, jij
bent te laat en vergruizelt, hij en zij worden
geslacht.

het
zet nog wat eelt op het beeld, verweeft
het geheel, vergrendelt het bederf .

exit.
haal de hand boven tafel.
wrijf op de palm.
kijk nog even naar de bijl in het hoofd
van die vleesklomp in het raam.
ruk het los.
krab en schaaf de huid.
werk het gelaten de deur uit.