de koekoekkoning

wij stapten
handje in hand
handje plezantje
door ons lentebos
jij had me zo veel te vertellen
niet één woordje wou ik missen
van wat je zei
want kinderen spreken in gedichten
echt waarachtig oprecht
in de verte hoorde ik een koekoek roepen
jij hoorde hem niet
ik zei dat ik de koekoekkoning was
de koning die door iedere koekoek wordt begroet
toen klonk het luid en van dichtbij
KOEKOEK!
en wij
betoverd
keken elkaar aan
en lachten
eerst zachtjes en dan uitbundig
wij samen
daar
in ons bomend bos
vol geur en kleur
en klaterende klanken

... soms overtreft de werkelijkheid de fantasie ...

grootvader kleinkind

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 66