Netgedichten

netgedicht (nr. 83.116):

Thuis Thuis

Waar is thuis thuis voor jou?
Dat vraagt ze me.

Ik denk terug aan hoe ik met mijn familie aan de etenstafel zat
De geur van vers afgebakken brood, muziek, gesprek en een glas dat nooit leeg is
Een hond die net te lomp om een restje komt smeken
De lach van mijn moeder die de kamer doet verlichten

Ik denk aan het kamp met de vervallen struiken en gekke buurman
Heksensoepjes maken en dollen op de trampoline met mijn stiefbroer
Rennen door het natte gras en over de scherpe steentjes op straat
De handen van mijn vader

Het zo keurig bijgehouden huisje in Geldrop
Met alle spelletjes en de fruithapjes
De Suske en Wiske strips, beatles cd’s en de stevige knuffels van mijn opa
De zorgzame en liefelijke stem van mijn oma

En dan denk ik aan jou
Twee benen bungelend over het bed terwijl mijn hoofd op je matras rust
En ik wacht op het oh zo bekende geluid van de naald die de lp zachtjes krast
Hoe het matras een beetje beweegt wanneer je erbij komt liggen
Ik je shampoo plots weer ruik en niks liever wil dan dat je je lippen zachtjes tegen mijn voorhoofd aan drukt.

Maar in plaats daarvan zeg ik
“Oh ja het huis waar ik nu woon is wel nice”
Wetende dat ik nooit zal kunnen uitleggen hoeveel mooie thuis thuisen ik gekend heb.
En ik stilletjes hoop dat iemand ooit weer mijn thuis thuis zal kunnen zijn.