Netgedichten

netgedicht (nr. 83.747):

Het magische uur

Als de avond valt
neemt de zon afscheid, verdwijnt
achter de bomen

Als zon ondergaat, is het een
van de bijzonderste momenten van natuur
daar hemel ingrijpend verandert: van blauw, onderweg geel
oranje naar paars tot rood in zoveel tinten, en zelfs texturen en verfijningen.

Het is niet alleen gloed die me
aanspreekt maar ook voorbij drijvende wolken
creëren een ongekende harmonieuze sfeer tegelijk wordt het
omliggend glooiende landschap gesluierd in een adembenemend schouwspel.

De dingen worden steeds minder
zichtbaar tezelfdertijd neem ik de stem van een
vrije vogel en zachte wind waar zodat ik hen ook voorgoed zal
bewaren en opslaan in mijn breek- en kwetsbaar hart om nooit meer te vergeten.

Hoe efemeer het wel is, uiteindelijk
nemen de kunstmatige lichtbronnen de kamer en
straat over, en ik, in stilte geniet ik na van het afgelopen moois
Dit is het wonder van schemering in al haar glorie; een nieuwe nacht is op komst