Netgedichten

netgedicht (nr. 84.190):

Luchtacrobaten in het ochtendlicht

Zwevend in de wind
vleugels tekenen de lucht
ochtend vol wonder

Hoe plotseling de ochtendblauwe hemel
boven de stad is bezwangerd van diverse kokmeeuwen
die met hun uitgestrekte vleugels zweven in de adem van de wind
Vol ontzag volg ik onzichtbare lijnen die ze maken in het eerste licht na het donker.

Het is niet alleen onverwachte verschijning
van deze vogels die me raakt maar ook de manier waarop
ze zwermen als een kluwen bij elkaar en maken de vreemdste buitelingen
Als ware luchtacrobaten zwieren ze om elkaar heen en voeren een waar luchtspektakel op.

Verder zit een van hen op een lantaarnpaal
om alles scherp in de gaten te houden zodat ik me verbaas
en verwonder over waarom ze hier zijn, zijn ze de snelweg hoog in de lucht
kwijtgeraakt of brengen ze boodschap over dat herfst ons verlaat en winter gauw zal komen?

Opportunistisch en veelzijdig ze zijn, helaas
is hun aanwezigheid tijdelijk en trekken naar andere plekken
maar ze hebben wel enige indrukken genaakt op mij doordat ik de schoonheid
van dit moment ook waardeer en de kracht van dit klein wonder heb gezien; mijn dankbaarheid nabij.