Netgedichten

netgedicht (nr. 84.206):

Zijn gezamenlijke finaliteit

zacht zong
de zaal het
donkerblauwe
lied van
welwillendheid

bewogen armen
met open handen
omhoog in de
ultieme vraag om
voldoende response

om het steeds
verder afglijdend
leven weer voor de
mens kans op
bestaan te geven

nog waren er
klimaat depots
waar mensen
het buitenleven
konden afgeven

in de hoop dat
zorg en liefde
het bestaande
leven zou kunnen
verlengen naar zaad

maar de drukte
was over na de
begintijd toen
enthousiastelingen
het laatste omarmden

maar helaas ook zelf
begonnen te vervloeien
aan de extremiteiten
ondanks proces
vertragende medicatie

zodat zij de depots
moesten verlaten om met
de laatste kracht van de
zon met opgeheven hoofd
ten onder te gaan

waarbij toch de
grootsheid van het
mensdom in zijn
gezamenlijke finaliteit aan
het universum getoond werden