Netgedichten

netgedicht (nr. 84.230):

Het liefdesbed van dromen

Het is volop zomer
in de oude stenen stad
aan de heldere rivieren

maar ik geloof niet
dat er veel verandert
door de regenbogen
en het lied van de zon

ik ben wie ik ben, alleen!
gebleven wie ik ben geworden

En de stralende zon schijnt
als de wolken niet bewegen

ik kijk graag naar jouw foto
kijk, je hebt een lief gezicht

soms voel ik dat ik je wil kussen
en meer dan dat, veel meer
dan dat alleen!

wanneer de nacht komt
is het zomer in de stad?

de maan raast door de grijze wolken
mijn gedachten gaan en komen

naar het bonzen van jouw rode hart
ook al ben je ver van hier

ik denk altijd aan je
het is de manier waarop je
uit je ogen kijkt, zo fris
de wereld in op zoek
naar uitdagende avonturen

het avontuur dat in mijn ziel zit
naast je, samen genieten
in het liefdesbed van dromen.