Netgedichten

netgedicht (nr. 84.260):

Immense stilte

geruisloos
daalde de
immense stilte op
de wereld neer

decibel voor
decibel verdween
en nam de
laatste echo mee

naar het
waarheen
liet zich raden
in eeuwig dalen

ver weg van het
wanhopig gegil
en geschreeuw
om communicatie

armen klagen
de hemel aan met
beschuldigende vingers
roepen zijn naam

maar de atmosfeer
palmt de geluiden in
verspreidt de
vrijgekomen energie

geeft de mens
zijn dromen terug die
in de eindeloze herrie
zijn omgekomen

nog probeert hij
met extravagantie te
domineren maar moet
elk antwoord ontberen

zijn medemenselijke
spiegel kaatst het heden
het laatste woord is
stilte uit het verleden