Netgedichten

netgedicht (nr. 84.259):

Hongerwinter

In de Govert Flinkstraat in de Pijp
Was mijn middel tot een lover zo dun
Vermagerd en van de noodruft bijkans lijp
Heb ik die hongerwinter meegeholpen

Aan het slopen van winkelluiken
Tot De Grüne Polizei kwam opdagen
Als ze lont begonnen te ruiken
En iedereen de benenwagen nam

Op een zeker ogenblik was er niks
Anders te doen behalve in bed blijven liggen
Toen geen zilveren riks nog iets kon fiksen
Of je met brandschatten te bezigen

En trambalken te gappen in de Bolstraat
Terwijl voor de gaarkeuken op de stoep
Je dagelijks tot misdadigheid in staat
Stond te wachten op een waterige kop soep

Alles pikten we mee wat los of vast zat
In het Sarphatipark, geen paal of perk
Stelden we aan zus of zo of hoe of wat,
Inhakkend op bankjes en bruggenhoutwerk

Het noodkacheltje brandende houden
Daar bestond mijn nijpende bestaan uit
Uit angst dat we thuis bevriezen zouden
Van de koude met ruige vorst op de ruit