KLOMP KLEI
Starend naar een enorme klomp klei.
Nare gedachten wellen op in mij.
Metafoor voor hard, grijs en kil.
Vormloos, gevoelloos...ik ril.
Binnenin hoor ik een kloppend hart.
Wrijf de handen warm en voel me verward.
Kan niet wachten om het te bewerken.
Het blijft mijn vermoeden alleen maar versterken.
Ik kneed, duw en streel de materie met zachte hand.
Stilaan leg ik het verband.
Hoe meer het vorm krijgt, hoe meer ik mij verbonden voel.
Dit is een kloppend hart met maar één doel.
Het loopt over van liefde en een groot verlangen.
Om erkenning en vriendschap te ontvangen.
"Ruwe bolster, blanke pit" wordt gezegd.
Moraal van het verhaal simpel uitgelegd.
Amanzimtoti
hotmail.comGeplaatst in de categorie: moraal
hart verbinding 2.5 met 2 stemmen 
205
205
Geef je reactie op deze inzending: