inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 84.532):

kiezelsteen

een desolate plek
in zachte regen krast
de stilte op schuldige grond

je noemt de naam
van je dode vader
je gedenkt zijn naam

je ziet hem
hij zwaait halverwege
het tuinpad

nog één keer
kijkt hij achterom
een laatste maal achterom

je legt een kiezelsteen
op zijn graf
in uitgesproken taal

noem zijn naam
blijf bij hem laat hem
niet achter in ballingschap

ik noem je naam
in krassende stilte
ik zie je halverwege

het tuinpad nog één keer
nog één keer zwaaien
ik blijf naar je kijken

papa
het houdt nooit op

Schrijver: J.Bakx
12 januari 2025


Geplaatst in de categorie: oorlog

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 508

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Ria, 4 weken geleden
een pakkend gedicht vol emotie.
J.Bakx, 4 weken geleden
Dank jullie wel, Ralameimaar en Peter!
Peter Toll , 4 weken geleden
Erg mooi, Joseline!
Ralameimaar , een maand geledend
Indrukwekkend

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)