kiezelsteen
een desolate plek
in zachte regen krast
de stilte op schuldige grond
je noemt de naam
van je dode vader
je gedenkt zijn naam
je ziet hem
hij zwaait halverwege
het tuinpad
nog één keer
kijkt hij achterom
een laatste maal achterom
je legt een kiezelsteen
op zijn graf
in uitgesproken taal
noem zijn naam
blijf bij hem laat hem
niet achter in ballingschap
ik noem je naam
in krassende stilte
ik zie je halverwege
het tuinpad nog één keer
nog één keer zwaaien
ik blijf naar je kijken
papa
het houdt nooit op
12 januari 2025
Geplaatst in de categorie: oorlog