Avondvrede
Straks bloeien weer de tulpen,
straks schijnt zelfs weer de zon
en groet ik wie me kwetste,
vergeet ik hoe 't begon.
De dag is weer voorbij nu
en mildheid blijft een taak;
dat avondvrede groeie
terwijl 'k nog even waak,
want leven is steeds anders
en straks zijn sterren daar.
Een glimlach doet me zingen
om 't liefdevol gebaar.
Geplaatst in de categorie: emoties